stopień

stopień
stopień {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. stopieńpnia; lm D. stopieńpni {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'najmniejszy element schodów w kształcie prostopadłościanu; występ w jakimś podwyższeniu; uskok, występ w pochyłości terenu ułatwiający wychodzenie lub schodzenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stopnie schodów. Stopnie ołtarza, konfesjonału. Stopień pociągu, tramwaju. Stopnie skalne. Stopnie terasy rzecznej. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'szczebel w hierarchii urzędniczej, społecznej, wojskowej, naukowej itp.; stanowisko, godność; szczebel w klasyfikacji czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stopień naukowy, wojskowy. Awansować na wyższy stopień. Zagrożenie powodziowe drugiego stopnia. Szkoła stopnia podstawowego, średniego. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyrażona cyfrą bądź słownie ocena postępów ucznia z danego przedmiotu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Otrzymać dobry stopień z klasówki. Stopnie z egzaminu. Stopnie na świadectwie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jednostka miary, podstawowa jednostka wielu różnych skal, np. temperatury, twardości, siły wiatru, drgań ziemi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć czterdzieści stopni gorączki. Trzęsienie ziemi o sile kilku stopni. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}mat. {{/stl_8}}{{stl_7}}'jednostka miary kąta równa 1/360 kąta pełnego, oznaczana znakiem °': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kąt prosty ma 90 stopni. Obrócić figurę o 45 stopni. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'poziom, intensywność, nasilenie czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stopień zamożności. Przechodzić różne stopnie rozwoju. Stopień głośności. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}7. {{/stl_12}}{{stl_8}}jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'forma przymiotnika lub przysłówka określająca cechę jakiegoś przedmiotu (równy) lub wyrażająca różnicę natężenia cechy danego przedmiotu przy porównaniu go z innym przedmiotem (wyższy, najwyższy) ' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}8. {{/stl_12}}{{stl_8}}muz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'kolejny dźwięk skali lub gamy diatonicznej (durowej lub molowej) ' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …   Słownik języka polskiego

  • gorzej — «stopień wyższy od źle» Pracować, uczyć się coraz gorzej. Chory czuje się gorzej …   Słownik języka polskiego

  • balkon — stopień w tramwaju …   Słownik gwary warszawskiej

  • stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… …   Słownik języka polskiego

  • doktor — m IV, DB. a Ms. doktororze; lm DB. ów (w języku mówionym używana także forma: doktór zwłaszcza w zn. 2) 1. lm M. doktororzy a. doktororowie «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe po napisaniu rozprawy, obronie jej w… …   Słownik języka polskiego

  • wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy …   Słownik języka polskiego

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • doktorat — m IV, D. u, Ms. doktoratacie; lm M. y «stopień naukowy uprawniający do używania tytułu doktora; egzamin na stopień naukowy doktora» Uzyskać, pot. zrobić doktorat z filozofii. ∆ Doktorat honoris causa «honorowy stopień naukowy nadawany przez… …   Słownik języka polskiego

  • dostateczny — dostatecznyni, dostatecznyniejszy «wystarczający, zadowalający» Dostateczna opieka, troskliwość. Dostateczna gwarancja bezpieczeństwa. ∆ Stopień dostateczny, nota, ocena dostateczna «stopień, nota, ocena stwierdzające, że czyjś poziom wiadomości… …   Słownik języka polskiego

  • major — I m IV, DB. a, Ms. majororze; lm M. owie a. majororzy, DB. ów «oficerski stopień wojskowy, wyższy od kapitana; w Wojsku Polskim najniższy stopień w grupie oficerów starszych; oficer mający ten stopień» ‹z łac.› II muz. → II dur ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”